No día de
hoxe, o caso de desafiuzamento de Elisabeth Sanlés segue seu
discorrer previsto. O martes día 8 ás 10:30 da mañán, executaráse
o lanzamento previsto polo poder xudicial.
Ao longo
do presente día, o xuíz instructor do caso acreditou a clara
situación de vulnerabilidade social no presente caso, calificación
que o técnico de Servicios Sociais, Jose Luis Quintela, negou en
reiteradas ocasións. O mesmo xuíz declarou que a orde de lanzamento
non podía deterse ao abeiro do protocolo que Xunta, FEGAMP e
Consello do poder Xudicial asinaran, porque o mesmo non ten validez
xurídica ou base legal algunha.
Ao longo
da mañan membros do colectivo Stop Desafiuzamentos e cidadanía da
Coruña acudiron á oficina de Servicios Socias para reunirse con Jose
Luis Quintela esixíndolle unha solución á situación, que logo de 2
meses e por desidia do citado responsable e da área de Servicios
Sociais do concello da Coruña, sitúa a Elisabeth Sanlés ao borde
da inanición social. A resposta do Técnico da área consistiu en
ameazas e insultos os alí presentes, na publicitación de datos
referentes ó expediente de Elisabeth vulnerando a privacidade e
confidencialidade das relacións administrativas e xurídicas entre o
ente público e o demandante da intervención social. Ameazas que
ficaron retratadas baixo a frase "y a ti (por Elisabeth) no te
atiendo más" nunha actitude vehementemente camorrista e
manifestamente despótica.
En troques
de poñer tódolos esforzos en frear a orde de desafiuzamento ao
longo do día, o concello en palabras do responsable de Servicios
Sociais, Miguel Lorenzo preferiu insinuar que Elisabeth rexeitara un
piso de protección oficial. Caíndo, non só na mentira, se non na
manipulación da información. Elisabeth Sanlés solicitara un piso
de protección oficial. Na mesma petición, sinalaba os
condicionamentos froito da súa enfermidade (fibromialxia) coma era a
imposibilidade de acceso á citada vivenda de tratárense dun piso de
máis de 2 alturas sen ascensor. O IGVS concedéralle un 4º sen
ascensor, recoñecendo a citada institución seu erro e a subsanación
do mesmo, pasando a suprimir a citada concesión ao non cinguirse aos
condicionamentos expresados e dos que xa o IGVS tiña coñecemento.
A citada
información non so vulnera os dereitos de privacidade e
confidencialidade de Elisabeth Sanlés, se non que aviva un falso
xuízo moral da súa persoa, que vése ameazada por un desafiuzamento
e unhas condicions económicas por enbaixo do umbral da pobreza coma
pra poder desenrolar a súa autonomía e independencia persoal
libremente.
O
Presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijoo publicitou ao longo
destes días a existencia dun “protocolo” pra casos coma os de
Elisabeth. Ao mesmo tempo, anunciase a creación dunha oficina en
Santiago de Compostela coa finalidade de procurar “unha solución caso por caso”.Resulta curioso coma namentres o “protocolo” anunciado non ten
validez algunha no xurídico, xa se prepara unha oficina de xestión
na capital do país, esquencendo a realidade: a falta de recursos que
non permite o pago da hipoteca/alugueiro pra Núñez Feijoo semella
abondar pra os custos de desplazamento á capital do país, de
familias condenadas á carestía social.
Neste
punto, remarcar, que no caso de Elisabeth o IGVS concedéralle unha
vivenda de protección oficial, que non puido desfrutar porque o
emplazamento non reunía as condicións de acondicionamento
requeridas na devandita solicitude e amparadas polo informe médico
correspondente.
O concello
non só non impide o lanzamento de Elisabeth, non só precariza a
accesibilidade a recursos pagados por tódalas coruñesas e
coruñeses, non só imposibilita a resolución dun conflicto, se non
que evade responsabilidades insinuando "a non necesidade" e
"non vulnerabilidade" dunha muller que cobra 216 euros ao
mes, atópase ameazada por unha orde de desafiuzamento e sen ningunha
axuda prevista no famoso programa "de emerxencia social" que o
concello publicitou e presumiu coma reforzo ante a situación de
crise social actual, dotándoa de 1 millon de euros, que a vista dos
acontecementos resulta insuficiente, non así o aumento dos
orzamentos vía crédito do concello pras festas, namentres a súa
poboación morre de fame e afogada nun marasmo de necesidades básicas
non satisfeitas.
O caso de
Elisabeth é un dos moitos que acontecen diariamente na cidade da
Coruña. Coa flagrante falta de apoio institucional que se torna en
agresividade moral baixo o mantra "hai gente peor que tú"
igulándonos a todos no sufrimento e na carestía, en troques de
garantir uns mínimos de existencia digna.
Por iso
convocamos a toda a cidadanía da coruña a que o día 8 ás 09:00 da
mañán acudan á rúa Antonio Noche 30 a frear a barbarie que a
ninguén semella interesarlle deter. Todas xuntas podemos. A vivenda
non é un ben da especulación, senon un dereito básico recollido
en tódalas cartas magnas, entre elas, a Declaración Universal dos
Dereitos do Home. E por iso, solicitamos a solidaridade de tódalas
persoas ante o ataque indiscriminado aos nosos dereitos básicos
nunca satisfeitos, coma é o caso da vivenda.
Nesta
cidade NON SE DESAFIUZA!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario